من خدا را دارم...

آن خدايي كه به قلبم غم داد....
خود او باران داد....
زندگي با عطش ثانيه ها ميگذرد...
ميشود ثانيه را جريان داد....
من خدا را دارم...
آن خدايي كه به هنگام غمم ميگريد...
و به هنگام خوشي هاي دلم ميخندد...
شعر من باز پر از صحبت بي قافيه گيست...
من خدا را دارم...
اوست هر قافيه و وزن و صدا
اوست جاري به دل ثانيه ها
همه بارانها، همه جريانها،همه تاب و تب دل،تپش ثانيه
ها..
پر از صحبت اوست
با دلم ميخوانم...:من خدا را دارم